Rahmetli Süleyman ÇİFTÇİ

Şuhut ilçemiz çok değerli insanlar yetiştirmiş, bu insanlar vatana ve millete fayda sağlamalak için kendi ömürlerinden feragat etmişlerdir.

Yakın tarihte çocukluğumdan itibaren tanıdığım baba dostu rahmetli Süleyman Çiftçi’den bahsetmek istiyorum.

Bu ulu çınarın yaşam öyküsü şöyle.  Babası Mehmet Çiftçi ve Annesi Havvadudu Çiftçi’den dünyaya geldi. Bu beş  kardeş Faik, Bekir, Ahmet, Nuriye ve  Rahmetli Süleyman Çiftçi idi. 1933 yılından bu tarafa dolu dolu geçen 85 yıllık koca bir ömür.

Yokluk yıllarıydı, gün bulduğunu harcıyor ama dürüst ilkeli ve helal lokmalardan oluşan sofralar kuruluyordu. Helal olduğu kadar bereketli ve huzurlu bir yaşamın var ettiği bu ulu çınar, kardeşlerinden biraz farklıydı. Mücadeleci, atılgan, cesur ve akıllıydı.

Rabbimizin verdiği nimetlere her gün şükreder, az veya çok diye hesabını yapmazdı, en çok dikkat ettiği de bir günü bir gününe eşit gitmemesiydi, mutlaka bir sonraki gün daha fazla üretir ve daha fazla paylaşırdı.

Rahmetli Süleyman Çiftci, tam bir Şuhut milliyetçisi idi. Memleketini çok sever ve çok paylaşırdı. Kardeşleriyle ortaklığı sonrasında düştüğü ekonomik krizde, yanında bir hanımı ve Allah’ın bahşettiği dört evladından başka kimsesi yoktu.

Bir çok dostu ona sırtını çevirmesine rağmen o kimseye kin gütmemiş ve tekrar yaşama sarılmıştı. Kendisinin okumamasına rağmen evlatları olan, Mehmet, Metin, Çetin ve Bilal Çiftciyi okutmayı başarmış, onların hem çalışıp hem de okumaları için çok gayret etmişti.

Allah kara günü karartıp durmamıştır. Rahmetlinin en büyük arzularından bir tanesi, yaşadığı memlekete endüstriyel bir fabrika kazandırmaktır, bunun için çok mücadele etmiş fakat dönemin siyasileri tarafından çok engellenince mecbur kalmış ve çocuklarının Afyon Organize Sanayi Bölgesine bir fabrika açmalarına izin vermiştir. Bu karar ailenin hayatını ve gelişimini pozitif etkilemiş, büyük oğlu Mehmet Çiftçi’nin usta yönetiminde şirket uluslar arası ihracat yapan bir firma olarak markasını kabul ettirmiştir. Her sene vergi rokertmeni olan çiftciler yağ sanayi, devletine ve milletine olan bağlılıkları ve örnek davranışlarıyla anılmaktaydı.

Süleyman Çiftçi’ye evlatların işin başına geçmesinden itibaren, kendisini hayır hasenat işlerine adamış, bir çok okul, dershane ve camilerin ihtiyaçlarını gördüğü gibi, türbelerden tutun yol yapımlarına kadar bir çok hayra imza atmayı başarmış, okumak için gelipte yardım isteyen hiçbir öğrenciyi geri çevirmemiştir.

Bu ulu çınarın yaşamındaki en büyük destekçisi ise hanımı Hadiye Çiftçi olmuştur.

Bu ulu çınarı geçtiğimiz günlerde edebi ikemetgahı olan rabbimin huzuruna kalabalık bir cemaatle uğurladık, Allah ondan ve onun yetiştirdiği evlatlarından razı olsun. (sadece kendi evlatları değil okuttuğu binlerce öğrencide onun evlatları gibiydi.)

Bu arada baba dosttu demişken babam rahmetli Hasan Hüseyin Abdioğulları’yla, Rahmetli Süleyman Çiftcinin bir anısından bahsetmek isterim.

Babam geçirmiş olduğu bir ameliyat sonrasında evimizin  arkasındaki daki besihanedeki hayvanlarımıza bakamaz oldu. Bizde hayvanları küldür küme sattık. Tabiî ki eli boş kalan Babam vakit geçiremez olunca, Süleyman Çiftçi ile yarenlik ederken, Süleyman Çiftçi demiş ki ya Hasan efendi senin elin hünerli, şu memlekette bir çok türbe bakımsız, sen bu işleri takip etsen, bende yetişemediğin yerde destek olsam diyor.

Babamın bu iş kafasına yatıyor, parasal bir kazanç yok ama manevi anlamda kazancın hikmetine sual olunmaz diyor ve kolları sıvıyorlar. Hatta bu türbelerden birinde, Bilal Çiftçi ile şahsımda az bucuk görev alarak, manevi taddan almaya çalıştık. Sonrasında ise bu ve buna benzer hizmetler her iki rahmetli tarafından devam ettiriliyor. Takiii edebi istirahata varıncaya kadar.

Bu vesile ile Şuhutumuza Devletimize, Milletimize ve Ümmet-i Muhammede, hizmet eden ve şahadet şerbetini içen tüm merhum ve merhumelerin saygı ve minnetle anıyor, Rabbimden onları Peygamber Efendimiz Muhammed  Mustafa (S.A.V) komşu etmesini için dua  ediyorum.